W dużym uproszczeniu sterowniki możemy podzielić na dwie kategorie: dobre/przyjazne sterowniki oraz złe/problematyczne sterowniki.
Dobre sterowniki to sterowniki które dostępne są w postaci plików .inf
Złe sterowniki to takie które dostępne są tylko jako pliki wykonywalne, np. .exe i musza zostać zainstalowane. Często są to sterowniki związane z urządzeniami biometrycznymi lub bluetooth. Zdarza się, że z plików .exe uda się wypakować sterowniki do postaci plików .inf – czasami pierwszym krokiem instalatora jest wypakowanie zawartości do wskazanej lokalizacji. Warto zawsze sprawdzić czy nie mamy do czynienia właśnie z takim plikiem
Kolejny podział sterowników w kontekście instalacji systemu to podział na sterowniki znajdujące się w systemie operacyjnym i sterowniki wykorzystywane w środowisku Windows PE.
Sterowniki dla Windows PE
Zdarza się, że sterowniki które są wbudowane domyślnie w boot image (Windows PE) nie są wystarczające dla danego modelu sprzętu i nie można przeprowadzić instalacji systemu. Absolutnym minimum o które musimy zadbać to zapewnienie funkcjonalności dla karty sieciowej oraz dysku twardego. Jeżeli musimy samodzielnie dodać takie sterowniki do Windows PE najlepszym sposobem na to będzie stworzenie folderu o nazwie np. Windows PE x86 jako podfolder w Out-of-box Drivers (lub odpowiednio Windows PE x64 dla 64-bitowej wersji) i zaimportowanie do niego sterowników
Kolejnym krokiem będzie stworzenie dwóch Selection profiles w których zaznaczamy stworzone foldery Windows PE x86 (pierwszy selection profile) oraz Windows PE x64 (drugi selection profile)
Następnie we właściwościach Deployment Share na zakładce Windows PE x86 Components wybieramy stworzony wcześniej Selection Profile (analogicznie dla Windows PE x64)
Jeżeli w naszym selection profile znajdzie się dużo sterowników, warto zwiększyć tzw Scratch space (ilość pamięci RAM zarezerwowaną dla Windows PE) tak aby mogły zostać one załadowane. Robimy to we właściwościach Deployment Share na zakładce Windows PE x86 Settings (analogicznie dla Windows PE x64)
Po wprowadzeniu tych zmian pozostaje jeszcze zaktualizować Deployment Share, tak aby zostały wygenerowane nowe pliki wim (iso) z Windows PE – prawy przycisk myszy na Deployment Share, opcja Update Deployment Share.
Jeżeli do wdrażania wykorzystujemy serwer WDS należy pamiętać o tym, aby podmienić w konsoli WDS boot image na te, które zostały wygenerowane przez MDT
Sterowniki dla systemu operacyjnego Windows
W tym miejscu opisze trzy scenariusze związane z importowaniem sterowników wykorzystywanych w systemie operacyjnym. Zacznę do najłatwiejszego scenariusza:
a) Importujemy wszystkie potrzebne dla danego systemu operacyjnego sterowniki do folderu Out-of-box drivers (ewentualnie do odpowiednich podfolderów które tworzymy). Instalator systemu sam wybiera odpowiednie sterowniki w fazie Inject drivers naszego Task sequence. Rozwiązanie to jest bardzo proste albo może przysporzyć wielu problemów. Praktycznie nie nadaje się dla środowisk w których istnieje kilka różnych rodzajów sprzętu (dla każdego potrzebne są odpowiednie sterowniki) i gdzie wdrażane są rożne systemu (np. Windows XP oraz Windows 7). Szybko powstaje chaos wśród setek zaimportowanych sterowników i bardzo ciężko jest np. zaktualizować odpowiedni sterownik
b) Kolejny scenariusz oparty jest o Selection profiles, o których pisałem wyżej w sekcji dotyczące Windows PE. Pozwolą nam one, na zdefiniowanie grup sterowników dla odpowiednich systemów. Jeżeli instalujemy np. system Windows XP w wersji 32 i 64 bitowej, oraz Windows 7 w wersji 32 i 64 bitowej należałoby utworzyć odpowiednią strukturę folderów:
Następnie tworzymy odpowiednie selection profiles i wybieramy je w Task sequence w fazie Inject drivers:
c) Ostatni, trzeci scenariusz daje nam pełną kontrolę nad tym, jakie sterowniki będę wykorzystywane dla konkretnego modelu sprzętu. Podobnie jak w poprzednich scenariuszach należy zadbać o odpowiednią strukturę folderów, rozwiniętą o nowe podfoldery z nazwami producentów sprzętu oraz modeli:
Bardzo ważna uwaga: foldery muszą mieć identyczne nazwy jak nazwa producenta sprzętu oraz model - przechowywane w WMI. Nazwy te, można sprawdzić poprzez wykonanie w linii poleceń (cmd):
wmic computersystem get model,manufacturer
Jak widać na załączonym zrzucie ekranu, niektóry producenci sprzętu opisują swoje modele przyjaznymi nazwami, jak np. Lattitude D620, natomiast inni wręcz przeciwnie, np. jest to tylko numer dla konkretnego modelu sprzętu w przypadku Lenovo
Następnie w Task sequence tworzymy zmienną DriverGroup001 i przypisujemy jej odpowiednią wartość np. Windows 7 x64\%make%\%model% (jeżeli instalujemy Windows 7 w wersji 64 bitowej i dokładnie tak nazywa się nasz folder w Out-of-box drivers).
Na koniec w fazie Inject drivers ustawiamy Selection profile na wartość Nothing
Jeżeli przy takiej konfiguracji pojawią się problemy i pewne sterowniki nie będą instalowane (poprawnie wykrywane przez plug and play) należy zmienić opcję “Install only matching drivers from the selection profile” na opcję “Install all drivers from the selection profile” – opis tej opcji jest mylący, ale działa on również dla zmiennej DriverGroup, nie tylko dla Selection profiles
Komentarze
Prześlij komentarz